மீள் நினைவு

  01. காலம் ஒரு கொடியகனவாயிற்று உன் பிரியங்கள் என்னை மீளெழுப்பின உனது வார்தைகள் எனது காயங்களை ஆற்றின   உன் பார்வைகள் தொலைந்து கொண்டிருந்த என்னைக் கண்டுபிடித்தன.. என்ன சொல்ல   எனது சாம்பர் மேட்டிலிருந்து புதியமுளைகளை உருவாக்கும் உனது புன்னகைகளை என்னோடே விட்டுவிடு நான் பிழைத்துப் போகிறேன்…   02. நான் தயங்குகிறேன் மிகவும் உன் பிரியத்தின் சுவர்கள் கண்ணாடிகளால் ஆனவையாயிருக்கையில் கற்களை வீசிவிடக் கூடாதென்கிற தயக்கம்…

• நிலவின் ரகசிய முகமும் ராட்சச முகமும் கடந்து ஒளியின் ஓராயிரம் மின்னல்களின் மடியில் தவழ்ந்து கெண்டிருக்கிறது எனது தேவதையின் முதல் புன்னகையின் தரிசனம். • மீண்டும் முளைக்காத முளைக்கவும் முடியாத வண்ணத்துப் பூச்சிகள் மின்னலென மறைந்த கணத்தின் நினைவுகள் எனைக் கிளர்த்திக் கிளர்த்தி போதையூட்டுகின்றன. • நான் நுழைந்து கொண்ட பின்பு தாமாகப் பூட்டிக்கொண்டு எங்கோ ஒளிந்துகொண்டு விட்டன சொற்களாளான இவ்வறையின் கதவுகள். • ஒரு பனித்துளியிடம் புகுந்துகொண்ட என் உலகம் தன் சூரியனைத்…

திடீரெனமுழித்த தூக்கத்தில் உள்ளே வரத்துடிக்கும் ஒரு பிராணியைப்போல கதவுகளைப்பிறாண்டிக்கொண்டிருந்ததுமழை என்தலையணைக்டியிலிருந்தகனவுகளையும்அழைத்துக்கொண்டுநனையப்போயிருக்கிறதுதூக்கம் த.அகிலன்